Gminna Biblioteka Publiczna

Współczesne dzieci często debiutują w mediach społecznościowych już z chwilą, gdy zostaną uchwycone na obrazie USG. Zaczynają stykać się z ekranami około czwartego miesiąca życia. To dobrze czy źle? Wspaniała szansa na podtrzymywanie relacji niezależnie od dzielącej ludzi odległości czy też pierwszy krok do stworzenia otumanionego pokolenia wgapionych w ekrany zombie?Wielu bez wahania uznało to za początek neurologicznej i emocjonalnej katastrofy, lecz - co zaskakujące - trudno natrafić na rzetelne badania na ten temat. W swojej książce Z nosem w ekranie Anya Kamenetz - ekspertka w dziedzinie edukacji oraz nowych technologii, ale również matka dwojga dzieci - prezentuje świeże i praktyczne spojrzenie na ten problem. Po przeprowadzeniu rozmów z setkami rodziców na temat stosowanych przez nich rozwiązań i wyznawanych poglądów oraz po przedarciu się przez gąszcz nierozstrzygających badań i rozdmuchanych obaw, proponuje proste rozwiązanie inspirowane znaną sentencją Michaela Pollana odnoszącą się do jedzenia: Ciesz się technologią. Z umiarem. Najlepiej w towarzystwie.

Głównym celem pracy było poznanie przekonań utrudniających adaptację społeczną nieletnich przebywających w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym. Liczne badania opisane w literaturze po roku 1990 wskazują, że koncentrowanie się jedynie na zmianach behawioralnych, dostępnych obserwacji nie prowadzi do trwałych zmian w funkcjonowaniu nieletnich, a sprzyja jedynie dostosowaniu do warunków i wymogów instytucji. Istotą zmiany w funkcjonowaniu młodego człowieka o zaburzonym procesie socjalizacji jest modyfikacja jego dominujących przekonań w oparciu o które interpretuje on różne informacje dotyczące siebie, innych oraz otaczającej rzeczywistości. Każda trwała zmiana zachowania wymaga także zmiany poznawczej.Na potrzeby prezentowanego projektu zbadano wychowanków Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego. Analizą objęto również autorski program pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie prowadzony w MOW, zasadniczym celem było wskazanie czy stosowane formy i sposoby pracy indywidualnej oraz grupowej wpływają na zmianę dysfunkcyjnych przekonań w grupie nieletnich.Wyniki uzyskane w tym projekcie wskazują na wysoki stopień skuteczności stosowanych oddziaływań opartych na założeniach terapii poznawczo-behawioralnej, jak również licznych zadań w procesie resocjalizacji opierających się na mocnych stronach nieletnich - ich właściwej identyfikacji i wspieraniu ich rozwoju.Publikacja stanowi przydatny materiał dla kadry pedagogicznej pracującej z młodzieżą niedostosowaną społecznie, pedagogów szkolnych działających w obszarze zagrożenia niedostosowaniem społecznym, studentów pedagogiki, psychologii czy pracy socjalnej.

Żadne dziecko nie planuje sprawiać kłopotów czy ponosć porażek w szkole! Zachowanie jest wypadkową wielu czynników, które trzeba zrozumieć... i o tym jest ten przewodnik. Rozwój dziecka przebiega dynamicznie. Czasem jest harmonijny, podręcznikowy, a problemy niemal nie występują. Czasem jest inaczej. To kwestia bardzo indywidualna. W przypadku rozwoju nieharmonijnego i występowania problemów rozwojowych szczególne znaczenie mają uważna obserwacja funkcjonowania dziecka oraz jak najszybsze udzielenie mu odpowiedniej pomocy. Wczesna diagnoza to najlepsza profilaktyka trudności szkolnych i załamania się losów dzieci.