Gminna Biblioteka Publiczna

W Komendzie Miejskiej Policji w Tychach wybucha afera: kilku policjantów miało rzekomo zgwałcić prostytutkę. Pokrzywdzona jako głównego sprawcę wskazuje Krzysztofa Strzeleckiego - wzorowego funkcjonariusza i w ogóle człowieka "do rany przyłóż". Strzelecki stanowczo twierdzi, że jest niewinny, ale zostaje odesłany na przymusowy urlop. Jedyną osobą, która bez zastrzeżeń wierzy w jego niewinność, jest jego szef. Niestety, on sam też ma kłopoty, a właściwie nie tyle on, co jego przybrana córka, która mocno niepokoi się losem swojej 18-letniej bratanicy. Dziewczyna była zawsze tzw. "trudnym dzieckiem" - wielokrotnie na długo znikała z domu; teraz też przepadła bez śladu, ale jej ciotka jest przekonana, że tym razem chodzi o coś poważnego, konkretnie o porwanie. Urlopowany Strzelecki chwilowo dysponuje nadmiarem wolnego czasu, więc przełożony prosi go o pomoc w prywatnym śledztwie. Tropy prowadzą nad Paprocany - jezioro w Tychach, popularne na Śląsku miejsce wypoczynku.

Opowieść o Annie Towiańskiej, która wybrała życie w Sosnówce. Zakochała się w tym miejscu, jego klimacie, tutejszych ludziach, zdobyła przyjaciół i straciła serce. To także opowieść o ludziach dobrych i o tych, którzy dopiero dobro w sobie mają odkryć, o poszukiwaniu miłości niezależnie od wieku i odkrywaniu pasji w rzeczach, które kochamy. Opowieść o barwnym Dyziu, małym Florku, cudownej Irence, niezawodnym Jacku, niepokojącej Wioli, suczce Szyszce i wielu innych mieszkańcach i gościach magicznej Sosnówki. O pensjonacie, który stał się enklawą dla wszystkich poszukujących równowagi w życiu. A sosny szumią i pachną, jak zwykle; jezioro nieustannie lśni w słońcu...

Mała Przytulna - urokliwe miasteczko wśród ukwieconych wzgórz. To miejsce, gdzie każdy chciałby zamieszkać. Miejsce, w którym wędrowny grajek od lat opowiada swoją historię, postawny piekarz szykuje nie tylko chleb, ale też strawę dla ducha, a ciekawskie sąsiadki znają wszystkie sekrety. Nawet te, których nie zna sam zainteresowany...Do miasteczka w pewien mroźny dzień wprowadza się Laura z córką. Nie wiadomo, skąd przyszła i co się wydarzyło w jej życiu. Swoją ogromną tęsknotę zamyka w malutkiej fiolce i próbuje w świecie zapachów odnaleźć szczęśliwą przyszłość. Tworzy niewielką perfumerię na rozstaju dróg i dla każdego, kogo wysłucha, magię zamyka w perfumach. Subtelne emocje rozpisuje na język aromatu ziół, kwiatów i owoców.Któregoś dnia w progu perfumerii zjawia się niespodziewany gość. Czy uda się mu skomponować wraz z Laurą najpiękniejsze perfumy świata -zapach miłości? Czy nuta głowy będzie w nich wreszcie współgrać z nutą serca?Ta powieść jest zmysłowa i przepełniona uczuciami. Sięgając po nią, przekonacie się, że czasami to, co ulotne, na zawsze zapisuje się w naszej pamięci... Opis pochodzi od wydawcy.

Przez 50 ostatnich lat Wspólna Polityka Rolna była jednym z najważniejszych mechanizmów Wspólnot Europejskich (a następnie Unii Europejskiej) ukierunkowanym na wzrost wydajności produkcji rolnej, stabilizację rynków rolnych, poprawę bezpieczeństwa dostaw, trzymanie stałego poziomu cen żywności oraz poprawę warunków życia ludności zamieszkującej obszary wiejskie. W dobie zmieniających aę uwarunkowań społeczno-ekonomicznych i politycznych w skali europejskiej i globalnej, podjęta została dyskusja dotycząca kierunku i zakresu przekształceń WPR. Nie ulega bowiem wątpliwości, że nowoczesne rolnictwo państw Unii Europejskiej będzie musiało zagwarantować bezpieczeństwo żywnościowe konsumentów, a ponadto - podjąć wyzwanie wyżywienia (wspólnie z gospodarkami innych krajów wysoko rozwiniętych) coraz większej liczby ludności na świecie. Równocześnie Wspólna Polityka Rolna powinna nadal zapewniać konkurencyjność produktów unijnych w relacjach z subsydiowanymi sektorami rolnymi w Stanach Zjednoczonych, Chinach, Indiach czy Japonii. Musi także pozostać skutecznym narzędziem zrównoważonego rozwoju terytorialnego oraz stałego wzrostu produkcji żywności. Co więcej, w ostatnich latach WPR jest stopniowo ukierunkowywana na realizację nowej strategii "UE 2020" w zakresie zapobiegania i zwalczania negatywnych skutków zmian klimatycznych, stymulowania innowacji, tworzenia nowych miejsc pracy w ramach ekologicznego rozwoju oraz podnoszenia poziomu bezpieczeństwa żywnościowego. Wprowadzane modyfikacje powodują jednak konieczność przesunięcia większych środków z budżetu ogólnego Unii Europejskiej na realizację zadań stojących przez Wspólną Polityką Rolną. Taka sytuacja spotyka się z różnymi reakcjami państw członkowskich UE, od zrozumienia i akceptacji, po niechęć i kwestionowanie zasadności zmian. Powyższym zagadnieniom została poświęcona niniejsza publikacja, którą otwiera tekst Andrzeja Wojtaszaka (US), dotyczący głównych determinantów powstania, funkcjonowania oraz przyszłych perspektyw rozwoju WPR. W następnym artykule Benon Z. Szałek (US) przeprowadził analizę prakseologiczną Wspólnej Polityki Rolnej. Z kolei Małgorzata Michalewska-Pawlak (UWr) skoncentrowała się na politycznych uwarunkowaniach reformy WPR po 2013 r., a Maciej Walkowski (UAM) przedstawił stanowisko Polski wobec perspektywy finansowej unijnej polityki rolnej w latach 2014-2020. Regionalny aspekt tego zagadnienia poruszyli Jarosław Rzepa (Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego) w artykule o przyszłości WPR po 2013 r. w kontekście realiów i oczekiwań województwa zachodniopomorskiego, a także Bogdan Gębski (US) piszący o tendencjach przesunięć strukturalnych zmian jakości życia mieszkańców wsi zachodniopomorskiej.W dalszej części publikacji zostały umieszczone teksty dotyczące różnych aspektów oddziaływania Wspólnej Polityki Rolnej na polityki sektorowe wybranych państw Unii Europejskiej. Szymon Bachrynowski (SWPS) dokonał kompleksowego studium przypadku irlandzkiego. Bartłomiej H. Toszek (US) przeanalizował stosunek szkockich i walijskich władz regionalnych i organizacji rolniczych do perspektywy implementacji zmian WPR po 2013 r. Natomiast Justyna Kłys (AHE) opisała stanowisko Niemiec w zakresie polityki rolnej w procesie akcesji państw Grupy Wyszehradzkiej do UE. Autorem ostatniego tekstu jest Andrzej Hoehle (US), który zaprezentował (wyrażony w programach politycznych) stosunek Prawa i Sprawiedliwości do koncepcji przekształcenia WPR.Nie ulega wątpliwości, że publikacja "Perspektywy rozwoju Wspólnej Polityki Rolnej po 2013 r." nie obejmuje całokształtu zagadnień będących przedmiotem prowadzonej obecnie, wielowątkowej dyskusji o potrzebie, kierunkach i zakresie zmian jednej z najważniejszych polityk Unii Europejskiej. Należy jednak sądzić, że poprzez wkład w tę dyskusję, niniejsza książka skłoni do refleksji wszystkich czytelników zainteresowanych przyszłością sektora rolnego w Polsce i Europie.Bartłomiej H. Toszek i Andrzej Wojtaszak

Maria wywołała skandal bez precedensu. Prezydent Polski poślubił młodszą o 28 lat kobietę. I to kogo! Żonę własnego adiutanta i sekretarkę swojej pierwszej małżonki, która zmarła zaledwie kilka miesięcy wcześniej!
Michalina w młodości własnoręcznie konstruowała bomby i dobrze wiedziała, czego oczekuje od życia. Gdy jej mąż odrzucił propozycję objęcia urzędu prezydenta, wystarczył jej jeden telefon. Natychmiast zmienił zdanie i potulnie zgodził się na wszystko.
Mąż rewolucjonista porzucał Marię na długie miesiące. Ona nie zamierzała przejmować się rolą pierwszej damy. Zawsze i każdemu mówiła prawdę prosto w oczy. Czy to jej scysja z adiutantem marszałka Piłsudskiego doprowadziła do zamachu stanu i rozlewu krwi?

Pierwsze damy II Rzeczpospolitej. To one uosabiały magię, czar i elegancję dwudziestolecia międzywojennego - Polski utraconej dla nas na zawsze.

"Każda z trzech prezydentowych II Rzeczpospolitej - zarówno Maria Wojciechowska, jak i dwie panie Mościckie - miała za sobą burzliwą młodość. Każda wymykała się schematom, a z tradycyjnie rozumianą socjetą było jej zupełnie nie po drodze. Polskie prezydentowe same stworzyły wizję swojej roli. Z prostych i skromnych kobiet przekształciły się w wielkie damy. Nie każdej przychodziło to łatwo, ale wszystkie odcisnęły głębokie piętno na życiu kraju i na sprawach wielkiej polityki.
Wszystkie je łączy jeszcze jedno: historia obeszła się z nimi bez skrupułów, zupełnie o nich zapominając. O Marii Wojciechowskiej nie pamiętają nawet encyklopedie. Michalina Mościcka to bohaterka sztywnych i zdawkowych biuogramów, a Maria Mościcka - co najwyżej plotkarskich artykułów. Każda zasługuje na więcej.
Ta książka ma na celu przywrócenie ich sylwetek do życia."
[fragment Prologu]

Barbara Jaruzelska, Danuta Wałęsa, Jolanta Kwaśniewska, Maria Kaczyńska, Anna Komorowska, Agata Kornhauser-Duda - sławne, wpływowe, podziwiane i... krytykowane. Zawsze w cieniu, nawet w świetle fleszy. Tak różne, a jednak świadome swojej siły - małżonki prezydentów III Rzeczpospolitej.
"Gdyby nie Danuta, nie byłoby takiego Lecha" - mówią znajomi Danuty i Lecha Wałęsów.
Aleksander Kwaśniewski zapytany, co jego prezydentura zawdzięcza żonie, odpowiada: "Mnóstwo", po czym długo wylicza listę zasług Jolanty. Lech Kaczyński składał hołd Marii: "Swoje sukcesy zawdzięczam żonie". Bronisław Komorowski przyznaje, że nie mógłby oddawać się polityce, gdyby nie Anna - wspierająca, organizująca życie licznej rodziny.
Andrzej Duda mówi o Agacie: "Mam wspaniałą, mądrą, bardzo dobrą żonę".
Pierwsza dama to status społeczny, zaszczyt, który wymaga przyswojenia zasad protokołu dyplomatycznego oraz wyrzeczeń: rezygnacji z kariery zawodowej i podporządkowania kalendarzowi oficjalnych wizyt prezydenta. W PRL-u życie prywatne dostojników owiane było tajemnicą: nie znało się ich żon, choć krążyły o nich mniej lub bardziej niesamowite plotki. Teraz życie prywatne polityków jest sprawą publiczną, a wizerunek małżonki prezydenta to sprawa polityczna.
Kim są prezydentowe III Rzeczpospolitej? Jak je wychowano? Co w pełnieniu funkcji pierwszej damy było dla nich najtrudniejsze? Czy tajniki protokołu dyplomatycznego trzeba mieć we krwi, czy można się ich nauczyć? Oto tylko kilka pytań spośród wielu, na które czytelnik znajdzie odpowiedź w tej książce.